Książki w akcji
Witajcie w piątkowy poranek. Mam nadzieję, że wypoczęliście i jesteście gotowi do nowych wyzwań. Zaczynamy.
1. Już wiecie jak wygląda biblioteka i jak się wypożycza książki. Zachęcam Wam, abyście pobawili się w domu w wypożyczanie książek. Potraficie już rozpoznać swoje imię, więc poproście swoich rodziców alby pomogli Wam wykonać karty biblioteczne i pobawcie się razem.
2. O czym jest ta książka? – rozmowa kierowana z wykorzystaniem okładek książek. Zadajemy dzieciom pytanie, co znajduje się na okładkach książek, które rozłożone są na dywanie. Dzieci zastanawiają się, które z nich chętnie by wypożyczyły, a które – nie i uzasadniają swoje zdanie. Następnie pytamy dzieci, co znaczy powiedzenie Nie oceniaj książki po okładce. Dopytuje, czy jego treść odnosi się wyłącznie do książek czy też do innych sfer życia. Dzieci poznają również różne rodzaje książek, np. słowniki, książki przygodowe, książki dla dzieci, przewodniki turystyczne.
3. Skarga książki – inscenizacja treści wiersza Jana Huszczy. Rodzic, trzymając książkę, manipuluje nią jak pacynką, recytując jednocześnie wiersz:
Skarga książki
Jestem książką z dużej szafy.
Wszyscy mówią, żem ciekawa, więc mnie ciągle ktoś pożycza, lecz nie cieszy mnie ta sława.
Miałam papier bielusieńki, ślady na nim Florka ręki.
Pozaginał Jaś mi rogi, Julek na mnie kładł pierogi. Krzyś, ze swym zwyczajem zgodnie, trzymał mnie aż trzy tygodnie.
Narysował na okładce Staś diabełka, małpkę w klatce. Anka, Władka siostra mała, ta mi kartki dwie wyrwała.
Cóż mi z tego, żem ciekawa, dłużej żyć tak nie potrafię.
Nie będziecie mnie szanować, to się na klucz zamknę w szafie.
Jan Huszcza Źródło: Szedł czarodziej. Antologia wierszy dla dzieci, t. 1, wybór i oprac. W. Kot, Krajowa Agencja Wydawnicza, Rzeszów 1986, s. 240.
4. Jak należy dbać o książki? – rozmowa kierowana na podstawie wysłuchanego wiersza. Dzieci zastanawiają się, dlaczego książka była taka nieszczęśliwa, skoro dzieci lubiły ją czytać. Próbują wyodrębnić niewłaściwe zachowania dzieci. Następnie nauczyciel prezentuje dowolną książkę i wciela się w jej rolę. Udziela dobrych rad dzieciom, które zostały wymienione w wierszyku, np.: Florku, bardzo proszę, następnym razem umyj ręce, zanim zaczniesz mnie oglądać.
Jasiu, wyprostuj rogi moim kartkom, a następnym razem, gdy będziesz chciał zaznaczyć jedną z moich stron, użyj zakładki.
W następnym kroku dzieci mogą sformułować zasady poprzez uogólnienie rad udzielonych bohaterom wierszyka. Rady te nie powinny zaczynać się od zaprzeczenia, ale mają nieść za sobą pozytywną informację, np.: Gdy zasiadasz do posiłku, odłóż książkę w bezpieczne miejsce.
5. Książki na półki – zabawa skoczna. Nauczyciel wykleja na dywanie za pomocą taśmy malarskiej symboliczny regał na książki o sześciu półkach. Dzieci przeskakują przez kolejne pola obunóż, recytując wierszyk wymieniający kolejne liczebniki: Na półkach w bibliotece
Na pierwszej – słowniki,
Na drugiej – poradniki,
Na trzeciej – przewodniki,
Na czwartej – powieści,
Na piątej – gazety różnej treści,
Na szóstej – każdy wiersz się zmieści.
Magdalena Ledwoń
6. Nietypowo z książką – zabawa ćwicząca mięśnie grzbietu. Dzieci układają sobie książki na głowach i spacerują z nimi po obwodzie koła. Starają się nie podtrzymywać książek rękoma. Nauczyciel zachęca dzieci, aby stąpały jak najostrożniej, tak by książki nie spadły i nie uszkodziły się.
7. ƒ Szpital w bibliotece – wdrażanie do dbałości o książki. Dzieci zdejmują z regałów uszkodzone książki. Zastanawiają się, jak mogą je uratować. Wspólnie z nauczycielem doklejają za pomocą taśmy klejącej luźne strony, podklejają tekturką brakujące części okładek itp. Na zakończenie tej zabawy nauczyciel wyjaśnia, kim jest introligator i czym się zajmuje.
https://www.youtube.com/watch?v=5za5MXn67CU
Jesteśmy do Państwa dyspozycji pod e-mailem biedronkiszprotawa@gmail.com oraz pod numerem 511012416
Z pozdrowieniami J. Petluszewska
1. Już wiecie jak wygląda biblioteka i jak się wypożycza książki. Zachęcam Wam, abyście pobawili się w domu w wypożyczanie książek. Potraficie już rozpoznać swoje imię, więc poproście swoich rodziców alby pomogli Wam wykonać karty biblioteczne i pobawcie się razem.
2. O czym jest ta książka? – rozmowa kierowana z wykorzystaniem okładek książek. Zadajemy dzieciom pytanie, co znajduje się na okładkach książek, które rozłożone są na dywanie. Dzieci zastanawiają się, które z nich chętnie by wypożyczyły, a które – nie i uzasadniają swoje zdanie. Następnie pytamy dzieci, co znaczy powiedzenie Nie oceniaj książki po okładce. Dopytuje, czy jego treść odnosi się wyłącznie do książek czy też do innych sfer życia. Dzieci poznają również różne rodzaje książek, np. słowniki, książki przygodowe, książki dla dzieci, przewodniki turystyczne.
3. Skarga książki – inscenizacja treści wiersza Jana Huszczy. Rodzic, trzymając książkę, manipuluje nią jak pacynką, recytując jednocześnie wiersz:
Skarga książki
Jestem książką z dużej szafy.
Wszyscy mówią, żem ciekawa, więc mnie ciągle ktoś pożycza, lecz nie cieszy mnie ta sława.
Miałam papier bielusieńki, ślady na nim Florka ręki.
Pozaginał Jaś mi rogi, Julek na mnie kładł pierogi. Krzyś, ze swym zwyczajem zgodnie, trzymał mnie aż trzy tygodnie.
Narysował na okładce Staś diabełka, małpkę w klatce. Anka, Władka siostra mała, ta mi kartki dwie wyrwała.
Cóż mi z tego, żem ciekawa, dłużej żyć tak nie potrafię.
Nie będziecie mnie szanować, to się na klucz zamknę w szafie.
Jan Huszcza Źródło: Szedł czarodziej. Antologia wierszy dla dzieci, t. 1, wybór i oprac. W. Kot, Krajowa Agencja Wydawnicza, Rzeszów 1986, s. 240.
4. Jak należy dbać o książki? – rozmowa kierowana na podstawie wysłuchanego wiersza. Dzieci zastanawiają się, dlaczego książka była taka nieszczęśliwa, skoro dzieci lubiły ją czytać. Próbują wyodrębnić niewłaściwe zachowania dzieci. Następnie nauczyciel prezentuje dowolną książkę i wciela się w jej rolę. Udziela dobrych rad dzieciom, które zostały wymienione w wierszyku, np.: Florku, bardzo proszę, następnym razem umyj ręce, zanim zaczniesz mnie oglądać.
Jasiu, wyprostuj rogi moim kartkom, a następnym razem, gdy będziesz chciał zaznaczyć jedną z moich stron, użyj zakładki.
W następnym kroku dzieci mogą sformułować zasady poprzez uogólnienie rad udzielonych bohaterom wierszyka. Rady te nie powinny zaczynać się od zaprzeczenia, ale mają nieść za sobą pozytywną informację, np.: Gdy zasiadasz do posiłku, odłóż książkę w bezpieczne miejsce.
5. Książki na półki – zabawa skoczna. Nauczyciel wykleja na dywanie za pomocą taśmy malarskiej symboliczny regał na książki o sześciu półkach. Dzieci przeskakują przez kolejne pola obunóż, recytując wierszyk wymieniający kolejne liczebniki: Na półkach w bibliotece
Na pierwszej – słowniki,
Na drugiej – poradniki,
Na trzeciej – przewodniki,
Na czwartej – powieści,
Na piątej – gazety różnej treści,
Na szóstej – każdy wiersz się zmieści.
Magdalena Ledwoń
6. Nietypowo z książką – zabawa ćwicząca mięśnie grzbietu. Dzieci układają sobie książki na głowach i spacerują z nimi po obwodzie koła. Starają się nie podtrzymywać książek rękoma. Nauczyciel zachęca dzieci, aby stąpały jak najostrożniej, tak by książki nie spadły i nie uszkodziły się.
7. ƒ Szpital w bibliotece – wdrażanie do dbałości o książki. Dzieci zdejmują z regałów uszkodzone książki. Zastanawiają się, jak mogą je uratować. Wspólnie z nauczycielem doklejają za pomocą taśmy klejącej luźne strony, podklejają tekturką brakujące części okładek itp. Na zakończenie tej zabawy nauczyciel wyjaśnia, kim jest introligator i czym się zajmuje.
https://www.youtube.com/watch?v=5za5MXn67CU
Jesteśmy do Państwa dyspozycji pod e-mailem biedronkiszprotawa@gmail.com oraz pod numerem 511012416
Z pozdrowieniami J. Petluszewska
Komentarze
Prześlij komentarz