ZACZYNAMY ZDALNE NAUCZANIE.29.03.2021r.

 

Poniedziałek:29.03.2021r.

 Temat: Wielkanocne zwyczaje.

Cele:

·         -przybliżenie tradycji Świąt Wielkanocnych

·         -doskonalenie umiejętności odgrywania ról, interpretowania tekstu ruchem, gestem, mimiką                                i intonacją

·        - rozwijanie słownictwa związanego z omawianym tematem

·        - stworzenie radosnego nastroju.

 

 

Pomoce: tekst opowiadania Agnieszki Galicy ,,Bajeczka wielkanocna",  żółta chustka, wydmuszka, jajka zdobione na różne sposoby (np. drapanki, kraszanki, pisanki, jajka ażurowe), jajka ugotowane na twardo, łyżki, 

Przebieg zajęć: Rodzic prezentuje opowiadanie.(czyta dziecku)

,,Bajeczka wielkanocna ”

Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków. – Jeszcze chwilę – mruczały wierzbowe Kotki. – Daj nam jeszcze pospać, dlaczego już musimy wstawać?

 A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło: – Tak to już jest, że musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.

Gdy na gałązkach siedziało już całe stadko puszystych Kotek, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk, puk!

I przygrzewało mocno. – Stuk, stuk! – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki Kurczaczek.

Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką. – Najwyższy czas – powiedziało. – To dopiero byłby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc. Teraz Słońce zaczęło się rozglądać dookoła po łące, przeczesało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.

 – Co się stało, co się stało? – Zajączek przecierał łapką oczy. – Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś. – Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące. – Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie. – Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.

 I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwoneczkiem na szyi. – To już święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę: – W wielkanocny poranek dzwoni dzwonkiem baranek, a Kurczątko z Zajączkiem podskakuje na łące. Wielkanocne Kotki, robiąc miny słodkie, już wyjrzały z pączka, siedzą na gałązkach, kiedy będzie Wielkanoc, wierzbę pytają.

                                                                                                                                    Agnieszka Galica

2. Zabawa inscenizacyjna do opowiadania.

Rodzic czyta jeszcze raz opowiadanie a dziecko wciela się w rolę – naśladując występujące postacie w opowiadaniu ruchem . Inscenizują treść opowiadania. Wierzby szumią gałązkami, Słońce z szyfonową żółtą chustką i z dzwoneczkiem chodzi pomiędzy wierzbowymi Kotkami, Kurczaczkiem, Zajączkiem               i Barankiem i improwizuje rozmowy inspirowane tekstem. Dziecko odgrywa role postaci z wielkanocnej bajki mimiką, gestem, ruchem i intonacją.

3. Zabawa relaksacyjna „Czy słychać kurczaczka?”.

 Dziecko nasłuchuje odgłosy z jajka.(wydmuszki) Rodzic wyjaśnia, że jest to pusta skorupka jajka, nazywana wydmuszką. Takie wydmuszki maluje się  i ozdabia w różny sposób z okazji Świąt Wielkanocnych.  

4. Oglądanie jajek zdobionych różnymi sposobami – drapanek, kraszanek, pisanek, jajek ażurowych i innych. Porównywanie ich wyglądu i wypowiadanie się na jego temat.

 5. Wielkanocne zabawy. Rodzic zaprasza dziecko do różnych gier i zabaw zręcznościowych. Dzieci sprawdzają, które jajko (ugotowane na twardo, surowe) potoczy się dalej po stole, rywalizują w biegu z jajkiem na łyżce i w obieraniu jajek ze skorupki na czas.

                                                                                                                           Urszula Kozak