Temat: Codzienne czynności.

Temat: Codzienne czynności.

Obszar z podstawy programowej: III 8; IV 1, 2, 3, 5, 12, 16

Cele:

-dostrzeganie i określanie związków przyczynowo -skutkowych;

- wprowadzenie pojęć: dzień i noc oraz rano, południe, wieczór ;

-podejmowanie próby ilustrowania ruchem codziennych czynności ;

- doskonalenie umiejętności tworzenia prostych opowiadań według podanych reguł z zachowaniem kolejności wydarzeń;

Pomoce: teksty zagadek, tekst wiersza Doroty Gellner Dzień i noc, sylwety słońca i księżyca, duża plansza przedstawiająca dowolny krajobraz, granatowy szyfonowy materiał, obrazki przedstawiające scenki z dnia codziennego (po jednym w scenerii nocnej i dziennej dla dziecka).

Przebieg zajęć:

1. Rozwiązywanie zagadek.

Ciemnym płaszczem świat przykrywa,

na jej płaszczu gwiazd tysiące,

a w kieszeniach sny ukrywa

– zniknie, zanim wstanie słońce. (noc)

Po nocy rankiem nas wita,

w południe słonkiem ogrzewa.

Wieczorem bajkę opowie i kołysanki zaśpiewa. (dzień)

2.Rodzic umieszcza dużą planszę przedstawiającą krajobraz(na stole, albo przykleja do szafki-za pomocą taśmy). Następnie pokazuje sylwety słońca i księżyca. Dziecko odczytuje ich symboliczne znaczenie: słońce – dzień, księżyc – noc.

3. Rodzic czyta wiersz Dzień i noc. Jednocześnie manipuluje sylwetami słońca i księżyca, aby zilustrować treść utworu.

,,Dzień i noc’’

Dzień to godzin ilość spora

– trwa od rana do wieczora.

Od wieczora zaś do rana rządzi noc

– w sto gwiazd ubrana.

(Rodzic trzyma sylwetę słońca w dolnym rogu planszy. Podnosi powoli sylwetę zgodnie z treścią wiersza, pokazując dziecku wędrówkę słońca nad horyzontem od świtu do zmierzchu).

Rano wszyscy wstają z łóżek,

lewą albo prawą nogą,

choć niektóre straszne śpiochy do południa wstać nie mogą!

Rano jemy co? Śniadanie!

A w południe co? Obiadek!

Dwa obiadki je łakomczuch, pół obiadku kto? Niejadek!

Po południu – podwieczorek można zjeść,

lecz niekoniecznie, a wieczorem co?

Kolację! I czas iść do łóżka grzecznie.

(Rodzic zasłania planszę granatowym półprzezroczystym materiałem i manipuluje sylwetą księżyca zgodnie z treścią wiersza).

W nocy jeść już nie należy.

W nocy raczej spać wypada.

Nikt nie skacze, każdy leży, a noc wkoło sny rozkłada.

(Rodzic odsłania planszę i znowu trzyma sylwetę słońca w dolnym rogu planszy).

Gdy po nocy świt zaświta,

słońce wzejdzie i dzień wstanie,

znowu z łóżek wyskoczymy

i będziemy jeść śniadanie.

Dorota Gellner

4. Rodzic utrwala z dzieckiem nazwy pór dnia. Trzyma w odpowiednim miejscu nad horyzontem sylwetę słońca lub księżyca i pyta dziecko: Jaka jest teraz na obrazku pora dnia?.

5. Oglądanie obrazków przedstawiających sytuacje dnia codziennego – część z nich jest w scenerii nocnej, a część – w dziennej. Dzieci omawiają obrazki, opisując różnice i podobieństwa, a następnie przyporządkowują sylwety słońca lub księżyca odpowiednim obrazkom.

6. Zabawa dydaktyczna „Co robimy w dzień i w nocy?”. Każde dziecko wybiera spośród obrazków przedstawiających codzienne czynności jeden. Zadaniem dziecka jest wyjaśnienie, o jakiej porze dnia wykonujemy zazwyczaj przedstawione na nim czynności. Po przyporządkowaniu danej czynności do odpowiedniej pory dziecko układa w jednej linii sekwencję obrazków zgodnie z cyklem dobowym: rano, południe, wieczór, noc, rano itd.

Rodzic wskazuje kolejne obrazki, a dziecko głośno wypowiada nazwę czynności i pory dnia.